Dzień 17 września to dzień urodzin Pani Zofii Dzieńkowskiej, mieszkanki Jeżowego i jednej z najstarszych mieszkanek Podkarpacia. Te jubileuszowe urodziny były szczególnie wyjątkowe, bo Pani Zofia obchodziła w tym dniu - 104 rocznicę urodzin. Pani Zofia jest najstarszą mieszkanką Jeżowego i drugą w powiecie niżańskim (po 106 letniej mieszkance Katów w gminie Jarocin) jest też najdłużej żyjącym znanym stulatkiem w gminie Jeżowe.

W dniu 18 września zorganizowano jubileuszową uroczystość dla naszej wyjątkowej Jubilatki. Uroczystość ta odbyła się w Gminnym Centrum Kultury w Jeżowem z udziałem: władz gminy Jeżowe Wójta Gminy Marka Stępaka oraz Zastępcy Wójta Stanisława Szota, Radę Gminy Jeżowe reprezentował radny i sołtys sołectwa Jeżowe Podgórze Józef Głuszak, kierownika i pracowników Urzędu Stanu Cywilnego, Ośrodka Pomocy Społecznej, dyrektora i pracowników domu kultury oraz osób najbliższych Pani Zosi i zarazem jej opiekunów - Państwa Kobylarzów.

Marek Stępak – Wójt Gminy Jeżowe znając niezwykłą pokorę i pobożność Jubilatki w swoich życzeniach i gratulacjach nawiązał do znanych słów św. Jana Marii Vianney’a : „Kochajmy wszyscy Boga i bliźniego – do tego nie trzeba ani bogactw, ani nauki. Serce ma każdy, a do miłości Bożej to wystarcza” i stwierdził, że w życiu i osobie Pani Zofii znajdują one najpełniejszą realizację. Dziękował za dany nam współczesnym przykład życia, pokornego, pobożnego, pracowitego i niejednokrotnie naznaczonego cierpieniem, za stałość przekonań Jubilatki przepełnionych Bożą miłością i życzliwością dla bliźnich, którą od zawsze Pani Zofia darzy mieszkańców Jeżowego i naszej gminy.

Wójt z okazji 104 urodzin Pani Zofii wręczył nie tylko okolicznościowy list gratulacyjny, ale i bardzo piękny prezent – album o Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Leżajsku, z którym Jubilatka jest szczególnie związana i gdzie regularnie co dwa tygodnie, do dzisiaj tam pielgrzymuje w towarzystwie swoich opiekunów.

Po życzeniach wójta, swoje życzenia i kwiaty składali pozostali uczestnicy uroczystości, które zostały ubogacone gromkim odśpiewaniem niezwykle rzadkiego „200lat”, urodzinowym toastem i pysznym tortem.
Pani Zofia przy tak szczególnej okazji, dziękując za tak życzliwe i uroczyste przyjęcie, nie kryła wzruszenia i radości oraz dzieliła się z gośćmi swoimi wspomnieniami, także kulinarnymi i prośbą by „dużo się modlić” podając to, jako receptę na życie długowieczne i szczęśliwe. Mimo wieku Pani Zofia zachowuje dobrą sprawność, samodzielnie się porusza, zachowuje jasność umysłu i poczucie humoru.  

Dostojna Jubilatka urodziła się w dniu 17 września 1913 roku w Jeżowem, przed I wojną światową, gdy Polska była w końcowym etapie okupacji przez zaborców. Jako młoda osoba, jeszcze przed II wojną światową, wyjechała do Francji pracować w gospodarstwie rolnym, tam poznała na "potańcówce" swojego przyszłego męża, tam też się pobrali. Po powrocie do Polski, chcieli wziąć udział w jej odbudowie po wojennej pożodze, stąd praca na Śląsku, ciężki wypadek w pracy, wczesna śmierć męża, powrót Pani Zofii do Jeżowego i życie w rodzinnej miejscowości, w sąsiedztwie kościoła, w małym, drewnianym, lasowiackim domku do dzisiaj.

W historii gminy Jeżowe Pani Zofia jest 12 znanym „stulatkiem” (od 1984r prowadzony jest rejestr tych danych).